Ah O Renkler...

ben her nisan mutlu olurum çok mutlu hemde! bilmem nedendir. renkler parlak papatyalar çok olduğundan belki. ben her mayıs aşık olurum. illaki biri çıkar güzel çok güzel gülümseyen kahkahasi bol yakışıklı biri. aslında tamamen o an güneşin geliş açısı ile alakalı. söyle ki güneş camda gözlerimi kamaştıran şekilde yağdığında ışıklarını biri geçer karşıdan karşıya bende görür vurulup aşık olurum. ben adam sanıp koşup peşine düşerim. bazen görür, bazen ve aslında çoğu zaman görmez. ben koştuğumla kalırım. ben her haziran kafam karışık yalnız ama mutlu platonik aşık pastamdaki mumları kör diye nitelendirdiğim -belki görecek ve asla görmeyecek- adamı dileyerek uflerim. ben her temmuz yeter derim bırak derim. yazın gün batiminda ahh ahh derim. ağustos geçmiştir denizin rengi bozlaşmıştır. ben romantik diye eylülu beklerim. beklerken hep ruhumu bekletirim sus diye. ben eylül de yağmurla anlar yağmurla ağlar vazgeçerek tövbe ederim. ekim gelir gönlümü aklımca nadasa çekerim. istemem derim. unutmadan unuttum der birde hep merak ederim. ben her kasımda o filmi izleyip belki derim. belki başkadır bu aşkta. kış gelir bütün kardan adamlar erir. manzaralar izleyip şiirler yazılır. kış biter bahar gelir. mart geçer nişan olur. ahh o renkler yok mu?!...